Handige tips om standaard zinnen te vermijden

• ''Doe eens normaal.''

Een zin die in zowel negatieve als positieve situaties voor komt. Doet een kind een beetje druk, omdat hij uitgelaten is, wordt er al snel gezegd “kom op, doe eens normaal” Maar ook wanneer kinderen boos zijn wordt deze zin vaak gebruikt. Dit is voor kinderen heel lastig. Normaal doen, wat is dat dan? Ik ben blij en wil springen, maar ik moet normaal doen. Kinderen hebben geen idee wat wij op dat moment van ze verwachten. Betekent dit dat ze moeten stoppen met wat ze aan het doen zijn? Als dat is wat je wil, is het makkelijker om dat direct te vragen.

“Ik zie dat je heel blij bent, maar je mag stoppen met springen, want ik word hier onrustig van.’’

Door concreet te benomen wat je bedoelt weet het kind goed wat je van hem verwacht. Ook is er zo meer ruimte voor de emotie van het kind. Je mag blij zijn, maar hou hierbij ook rekening met je omgeving. Kinderen zullen ook makkelijker luisteren, wanneer ze goed weten wat je van ze vraagt. Ergens mee stoppen is veel duidelijker dan normaal doen. Je hoeft het minder vaak te vragen, waardoor er minder spanning zal ontstaan.

• ''Stil maar, je hoeft niet te huilen.''

Wanneer je kind huilend naar je toe komt wordt deze zin ook vaak gebruikt. Stil maar, het is goed je hoeft niet te huilen. Je hoeft niet te huilen? Waarom zeggen we dat? Als je verdrietig bent mag je huilen. Dit zorgt juist voor ontlading en helemaal bij kinderen die nog niet kunnen praten is dit de manier om je emoties te tonen. Je bent verdrietig, boos of je hebt pijn dus dan mag je hier om huilen. Je wil je kind troosten dat is natuurlijk logisch, maar probeer tijdens het troosten juist ruimte te geven aan de emotie, zodat het kind zich ook begrepen voelt.

“ik zie dat je verdrietig bent, je bent gevallen”.

Je benoemt wederom wat je ziet bij het kind en laat zien dat het er mag zijn. Als je niet precies weet waarom een kind verdrietig is, is het al voldoende om alleen de emotie te benomen. Bij oudere kinderen kun je het gesprek aangaan. Benoem eerst de emotie en vraag dan of het kind uit kan leggen wat er is gebeurd of vraag of waarom hij zich zo voelt.


Waarschijnlijk merk je wel tijdens het lezen dat er niet veel lading aan standaard zinnen zit en je hiermee niet inspeelt op de behoeftes van het kind. Door goed naar de situatie te kijken en het kind, kom je er vaak achter waar het gedrag vandaan komt en wat er voor nodig is om het te stoppen of te veranderen. Het belangrijkste is dat we het kind écht zien en niet automatisch reageren met standaard zinnen.